Po otrzymaniu święceń kś. Antoni rozpoczął pracę jako wikary w Żernicy w parafii św. Michała Archanioła, gdzie pracował przez 3 lata.
W 1992r. został przemieszczony do Górki Klasztornej do parafii pod wezwaniem Matki Boskiej Góreckiej.
W 1993r. wyjechał do Francji, by na Uniwersytecie Liońskim uczyc się przez rok języka francuskiego i tym samym przygotowac się do pracy misyjnej na odległym Madagaskarze.
6 września 1994r. wyjechał na Madagaskar, by uczyc się języka malgaskiego u ojców Jezuitów.
W maju 1995r. (10 lat temu) objął parafię Głównej Misji Befandriana (Befandżena), gdzie pracował przez 6 lat. Parafia ta obejmowała 26 wiosek położonych na 4900 km2 zamieszkałych przez 8 tyś. mieszkańców, w tym 1200 chrześcian. Tam dał się poznac jako pracowity i zatroskany o swoich parafian (i nie tylko) misjonarz. Podjął się budowy ośrodka zdrowia, szkół wiejskich 3-klasowych i internatu.
Po sześciu latach został przemieszczony do Manjai (Mandza co znaczy śliczny) i objął prefekturę na 1 rok. Jego praca obejmowała 25 wiosek położonych na 5 tyś. km2 zamieszkałych przez 10 tyś. mieszkańców. Nie był już samotnikiem, bo pomagał Mu w pracy kś. Malgasz. Praca w tej prowincji polegała na organizowaniu misji.
Ostatnim miejscem pobytu kś. Antoniego jest Ankazoabo (Ankazuabo tzn. wielkie drzewa). Tu również praca misyjna obejmuje 30 wiosek położonych na 5 tyś.km2 zamieszkałych przez 12 tyś. mieszkańców. Kś. Antoni ma do pomocy dwóch księży Malgaskich. Praca obejmuje obsługę wiosek często bardzo odległych, buduje drogi dojazdowe i remontuje szkoły. Ma pełne ręce roboty.
Praca Księdza Antoniego ma miejsce w tropikalnym klimacie, co sprawia, że ksiądz jest narażony na choroby niebezpieczne dla Europejczyków. Wiemy, że szczepienia nie zabezpieczają w pełni przed nimi.
Towarzystwo Miłośników Rudzicy, podobnie jak i cała nasza parafia, jest dumna z tego, że spośród nas wyszedł tak wspaniały człowiek, który służy wiernie Bogu i Kościołowi rozsławiając jednocześnie Polskę i małą Rudzicę, na odległym kontynencie afrykańskim. Kś. Antoni jest najlepszym naszym ambasadorem.
Wyrazem wdzięczności i uznania niech będzie wpis do Pamiątkowej Księgi ludzi zasłużonych dla Rudzicy i okolicznościowy medalion.
